То ня гром гразы, а грук капытоў.
То ня месяц зьзяе, а жар-арол.
То па гонях імчыць пагоня дзядоў,
і вядзе на зьверш іх Нябёсны кол.
То ня жнеі жнуць каласы сярпом –
то жыты нясуць ваяром паклон.
То па гонях імчыць пагоня грунём,
і вядзе на зьверш іх свабоды кон.
То ня тчэ ткальля аброчны ручнік –
то рады рушэньня ў радне радзін.
То па гонях імчыць пагоня на клік
з глыбыні душы да сьвятых вышынь.
То ня гор града – к Айчыне ўзыход.
То зьвівае вой абярэг дарог.
То па гонях імчыць пагоня на ўсход
да зьвяршыні волі, дзе толькі – Бог.