На сыход Ляпісаў
З начы не працуюць вушы.
Усё перасохла да гландаў.
Нямая панылая вусьціш.
Радок – за глыток. Бяз гандлю.
Старыя птушыныя рухі
у рытм не патрапяць новы.
Рыфмы ліпнуць, бы мухі.
Вусны варушаць словы:
“Забудзься, што мы казалі –
памятай, што зрабілі”.
Тыя, каго мы кахалі,
станьчаць на нашай магіле.
Навечна захраслы ў горле
куплет без крыві ня выйдзе.
Сустрэнуцца бусел чорны
і оrzeł biały увысі.
Забудзьцеся – што рабілі.
Памятайце – што казалі
тыя, каго вы любілі
й каму насамрэч сьпявалі.